Partnerrelatietherapie Amsterdam: verdeel taken niet voor een gelijkwaardige relatie.
In onze praktijk voor partnerrelatietherapie in Amsterdam komen stellen die tevreden lijken te zijn met een ongelijkwaardige relatie. Dan heeft de één zo veel meer talent dan de ander dat er een status quo in de relatie is gekomen, waarbij de één ten dienste staat van de ander. Als iedereen daarmee tevreden is, is dat natuurlijk prima.
door: Edward Koldewijn
[caption id="attachment_2288" align="alignnone" width="300"]
Partnerrelatietherapie Amsterdam met relatietherapeut Edward Koldewijn[/caption]
Partnerrelatietherapie Amsterdam: verdeel taken niet voor een gelijkwaardige relatie.
In onze praktijk voor partnerrelatietherapie in Amsterdam komen stellen die tevreden lijken te zijn met een ongelijkwaardige relatie. Dan heeft de één zo veel meer talent dan de ander dat er een status quo in de relatie is gekomen, waarbij de één ten dienste staat van de ander. Als iedereen daarmee tevreden is, is dat natuurlijk prima. Maar ze komen niet voor niks bij ons in partnerrelatietherapie. Vaak gaat het een poosje goed, maar na verloop van tijd wringt het steeds meer. Zeker als er beloftes worden gedaan dat er later, als de carrière is afgerond, een andere verhouding zal zijn.Nu zijn er relatieproblemen. Er zijn ook stellen die juist graag heel gelijkwaardig willen zijn in een relatie. Er wordt zogezegd een relatie-huishoudboekje bijgehouden. Wie doet wat voor wie en andersom?
Schuiven met verantwoordelijkheden
Een te grote schuld hebben bij de ander levert wrevel en irritatie op: "Het wordt tijd dat de ander eens iets terugdoet voor mij." In dit balanceren wordt nog wel eens gek geschoven met taken. Taken die dan bij mij in therapie genoemd worden, zijn eigenlijk verantwoordelijkheden. Wie is er verantwoordelijk voor:
- De boodschappen.
- De financiën.
- Het betalen van de huur/hypotheek.
- De kinderen die op tijd op school moeten zijn. Wie op dinsdag? En op donderdag?
- Het onderhoud van de tuin en het huis.
- Het beheer van het familiekapitaal.
- De was en het strijkwerk.
- Huishoudelijk personeel.
- Opvoeding van de kinderen.
- Contacten met vrienden.
- Zorg voor familieleden.
- Contact met de kerkelijke gemeenschap.
- Contact met de sportclub.
Het verdelen van taken
De grootste valkuil voor stellen is dat ze kijken waar ieders talenten en interesses liggen. Op die basis wordt gekeken welke verantwoordelijkheid het beste ‘past’ bij wie. Zo wordt de beste kok belast met het boodschappen doen en het koken. Degene met de groenste vingers doet de tuin. Degene die het beste is met cijfers wordt belast met de inkomsten- en uitgavenpatronen van het gezin.
Dat klinkt logisch, met de gedachte dat dit het meest effectief is. De partner met het meeste talent zal er de minste tijd mee bezig zijn, het meeste plezier in hebben, de verantwoordelijkheid het minst als last ervaren. Praktisch gedacht is dat volkomen waar, in een bedrijf werkt dat ook zo. Maar in een relatie niet.
Waarom werkt dit niet?
Het nadeel van het verdelen van taken is dat de ander niet ziet wat u ervoor moet doen of laten. Zeker na verloop van tijd wordt de één veel beter in de verantwoordelijkheid dan de ander en dan is niet meer uit te leggen hoe complex het is. Zo irriteert de kok zich mateloos als de ander te laat aan tafel komt en het eten niet meer volledig op smaak kan proeven. Zo voelt de tuinier zich ongezien als de tuin winterklaar is gemaakt en het pas na een week tot de ander doordringt dat het wat kaal is rondom het huis. Zo voelt de CFO van het gezin zich onbegrepen als er onverantwoordelijke uitgaven worden gedaan. Bij vermogende families is dat nog wel eens lastiger omdat er veel contacten zijn met vermogensbeheerders of het family office. Deze mensen vragen aandacht om goed hun werk te doen. Maar moet dat nu? Wat hebben ze nu weer? Weer een familieberaad? Nee toch!
Wat dan wel?
Verdeel de taken en verantwoordelijkheden niet. Draag samen de verantwoordelijkheid. Voor de kinderen lukt dat vaak wel, voor de inkomsten van het gezin vaak niet. Ook al verdient de één bakken met geld, sta er als partner op om ook uw steentje bij te dragen. Zo is het ook vanzelfsprekender om u met de financiën bezig te houden. Ook al heeft u niks met de tuin, laat uw partner niet alleen alles snoeien. Leer wat er afgeknipt moet worden en wat niet. Voel dat het koud is en daarom soms geen leuke klus. Als uw partner dan wat meer doet, dan kunt u deze oprecht bedanken en waarderen. U heeft het namelijk zelf gevoeld.
De druk die de verantwoordelijkheid over de inkomsten en uitgaven geeft, is enorm. Hoe groter de bedragen, hoe groter de verantwoordelijkheid en, in mijn ervaring, hoe slechter deze taak is verdeeld. Veelal rust deze taak maar bij één persoon in het gezin.
Compenseren
Als iemand zich ongezien of ondergewaardeerd voelt in een relatie is er een behoefte om dit te compenseren. Deze partner zegt nog weleens tegen zichzelf: "Ik heb dit allemaal voor ons gedaan. Jij waardeert dat niet in mij. Ik vind dat ik die waardering verdiend heb. Wat kan ik nu doen als waardering voor mijzelf? Een verwenmomentje, iets waar ik de ander niet voor nodig heb, waar ik mij goed bij voel." Zo komen de keuzes nog weleens te liggen bij een buitenissige hobby, een verslaving of een buitenechtelijke relatie.
Als u uw vaste patroon van verdelen van verantwoordelijkheden doorbreekt, gaat er vaak een wereld voor u open. Waar uw partner graag alles over vertelt. Eén ding is zeker: u hebt dan meer samen. Een gedeelde verantwoordelijkheid in plaats van een gedelegeerde. Afleiding zoeken in compensatiemomenten neemt af. Uw intimiteit en wederzijdse waardering groeit.
Dat noem ik liefde.
Wilt u meer lezen over dit onderwerp: http://www.polare.nl/boek/vansteenwegen-alfons-/liefde-is-een-werkwoord-9789020999297/?utm_medium=referral&utm_source=relatietherapie.zeef.com%2Fedward.koldewijn&utm_campaign=ZEEF
Onze site www.maussenfc.com
Over partnerrelatietherapie Amsterdam:https://www.maussenfc.com/dienstverlening/relatietherapie
Edward Koldewijn, Partnerrelatietherapie Amsterdam Centrum, , Keizersgracht 174